Μυκηναϊκοί Οικισμοί στην Ευρύτερη Περιοχή της Πύλου

Η προϊστορική εποχή, η Εποχή του Χαλκού, είναι αρχαιολογικά η «χρυσή εποχή» της Μεσσηνίας. Το γλυκό κλίμα και τα εύφορα εδάφη, αλλά  και το ήπιο ανάγλυφο, με το πλήθος των λιμανιών, ευνόησαν την κατοίκηση και την ανάπτυξη της περιοχής μεταξύ 3000  και 1000 π.Χ. Αν και στο δυτικότερο άκρο του ηπειρωτικού χώρου, μετέχει με πολλές σημαντικές θέσεις του Κοινού Αιγαιακού πολιτισμού κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού. Οι τύμβοι της Μέσης Εποχής του Χαλκού εμφανίζονται  κατ’ εξαίρεσιν στην Μεσσηνία σε τυπολογική εξέλιξη. Στους πρώιμους Μυκηναϊκούς χρόνους η περιοχή πρωτοπορεί: εδώ εμφανίζονται οι πρωιμότεροι θολωτοί τάφοι της ηπειρωτικής Ελλάδος. Στους ώριμους Μυκηναϊκούς χρόνους πολλές είναι οι σημαντικές θέσεις, με επίκεντρο το Ανάκτορο «του Νέστορος», όπου βρέθηκαν 1400 πινακίδες Γραμμικής Β γραφής, στις οποίες αποτυπώνεται η δομή της μυκηναϊκής οικονομίας και  κοινωνίας. Η Πύλος συμμετέχει ως δεύτερη ναυτική δύναμη μετά τις Μυκήνες στην Τρωική εκστρατεία. Συνολικά έχουν εντοπισθεί περίπου 250 προϊστορικές θέσεις, από τις οποίες έχουν ανασκαφεί οι 30. Για όλους αυτούς τους λόγους είναι σημαντικό, τόσο για την ακαδημαϊκή κοινότητα όσο και για το ευρύτερο κοινό, να περιληφθεί η περιοχή σε ένα ευρύτερο πρόγραμμα καταγραφής και ανάδειξης περιοχών και θέσεων, που έπαιξαν ρόλο στην εξέλιξη και την εξάπλωση του ελληνικού πολιτισμού.